Yine zehir oldun kanımda canımda.
Karanlığım oldun aydınlık sabahımda.
Ben tutunmuştum karanlıkta senin ışığına
Işık bildiğim gözlerin nefretin aleviymiş aslında.
Yine zehir oldun dilimde dudağımda.
Gözyaşlarıma sebepsin şiirimde şarkımda.
Sözler, bıçak misali saplanır ruhuma.
Bir merhem yarama bulunmaz asla.
Gidince dönülmez uzak diyarlarda,
Aradım seni, gelirsin diye bir umutla.
Gelmedin, gem vurdun ruhuma aklıma.
Ben engel olamadım şu deli sevdama
Yine zehir oldun dilimde dudağımda.
Ömrümün kâbususun her bir soluğumda.
Senden sonra kendimle kaldım baş başa.
Bakamaz oldum gayrı önüme aynalara.
Seni arar sorarım gördüğüm aynalarda.
Sanırım ki, suretin işlemiş bakışıma.
Görürüm de seni dokunamam sana.
Ruhum kendini yer bitirir, adım kalır ardımda.
Yine zehir oldun dilimde dudağımda.
Gel de halimi sor; ortak ol acıma.
Artık şifa olamasan da şu arsız ruhuma.
Ölümü bulurum elinden kavuşurum belki huzura.
Muhammed Furkan Geldi
