Gün gelir insan yâr ile ettiği kavgaları bile özler
Yar burada olsaydı da küsüp darılsaydı der
Yanımda olsun yeter isterse sussun der
Gün gelir insan yâr ile susmak ister.
Gün gelir insan yâr ile ettiği kavgaları bile özler
Gözlerine baksaydım da beni kahretseydi der
Hasret ne ağır çile kaldırmak zûl gelir der
Sonra canı sağ olsun da varsın görmeyeyim der
Mutsuzluk zor zanaat, ömrünü yiyip bitirir
Gönül bu mutluluğa elbet tutunmak ister
Tutunacak dal arar yana yakıla yaşama sarılmak ister
Bir ömür o sarılmanın hayalinin peşinden gider
Gün gelir insan yârini çok özler
Bir kez tutsam ellerini şifam ondadır der
Türkü olmuş ismini hiç durmadan söyler
Kem sözler duymuşsa da hatıra der gülüp geçer
Günler geçer günler biter gönül yârini ister
Yanımda olsaydı da hayaller kursaydık der
Kalp sevince aşktan gelen her şeye eyvallah der
Gün gelir insan yâr elinden ölmek ister
Muhammed Furkan Geldi
