Bir kış günü o ağacın altında başladı,
En değerli günlerim en unutulmaz hislerim.
Unuttuğu duyguları tekrar seninle yaşadı,
Yüreğim zihnim ve huzurdan bihaber benliğim.
Bir masum gülüşle tomurcuğum çiçek açtı
En değerli günlerimde geldi en güzel çiçeğim
O an, dilim geçmişimin bedbahtlığına acıdı
Seninle gelecekmiş meğer en değerli günlerim
Bir dostluk temennisi, aşktan bambaşkaydı
Hep yanımda olmandı belki en güzel dileğim
Hayalimin acısı gözlerimden aktı
O vakit son buldu işte en değerli günlerim
Bir çarşamba soğuğunda mahkûmiyetim başladı
Ben mahkûmdûm kalemimi kıran ise sevdiğim
Gülüşüyle ısınan kalbim nefretiyle yandı
O nefretle eridi gitti en değerli günlerim.
Yâr benim umudumdu, umutlarım çalındı
Bildim de hırsızları peşinden gidemedim
Pişmanlığım gönlüme en büyük zarar kaldı
Bu hikâyeyle bitti en değerli günlerim.
